Do nowotworów najczęściej występujących w ciąży należą rak piersi, rak szyjki macicy, ziarnica złośliwa i czerniak.
W chwili rozpoznania i potwierdzenia nowotworu decyzje dotyczące dalszego postępowania powinni podejmować wspólnie onkolog i ginekolog, a celami powinny być optymalne leczenie matki i zachowanie prawidłowego rozwoju płodu.
Podstawowe wytyczne:
- podejmowanie optymalnego leczenia nowotworu i ratowanie życia matki
- podejmowanie chemioterapii jedynie w przypadku nowotworów chemiowrażliwych i chemiowyleczalnych
- dążenie do maksymalnej ochrony płodu
- dążenie do zachowania zdolności rozrodczych matki w przyszłości
Problemem jest diagnostyka obrazowa, badanie rentgenowskie jamy brzusznej (rtg, KT, MRI).
Są przeciwwskazane, nie ma natomiast przeciwwskazań do wykonywania badań usg.
W przypadku chemioterapii stopień teratogennego działania leków cytostatycznych.
Wiąże się z okresem ciąży, dawką i drogą podawania leku oraz czasu trwania kuracji.
Niemal wszystkie leki cytostatyczne przechodzą przez łożysko do tkanek płodu i może powodować spontaniczne poronienia, uszkodzenia narządów płodu, przedwczesne porody,
niską masę urodzeniową. Największą toksyczność chemioterapii obserwuje się do 60 dnia trwania ciąży.
Do teratogennych zaliczamy antymetabolity i leki alkilujące oraz wiele innych.
Podobnie radioterapia powoduje uszkodzenie płodu, a biologiczny efekt napromieniania zależy od okresu ciąży, dawki promieniowania oraz odległości źródła promieniowania od płodu.
Najczęstszymi powikłaniami radioterapii w ciąży są letalne uszkodzenia płodu, poronienia, ciężkie wady rozwojowe, zahamowanie rozwoju fizycznego i psychicznego urodzonego dziecka.
Wybór metody terapeutycznej u kobiet w ciąży stanowi dylemat zarówno medyczny jak i moralny.
