Dynamiczny rozwój technologiczny jest obecnie obserwowany niemal we wszystkich dziedzinach życia. Na rynku usług z zakresu zdrowia psychicznego pojawiło się w ostatnim czasie kilka rozwiązań, z których niewiele dotychczas zyskało popularność.
Ciekawe artykuły
Płacz, będący efektem reakcji emocjonalnej, stanowi część ludzkiej natury. Tego rodzaju ekspresja, choć zwykle kojarzona z nieprzyjemnymi emocjami, bywa reakcją na sytuacje pozornie nieistotne, skrajnie negatywne oraz pozytywne.
Obecnie istnieje zgodność co do faktu, że depresja jest zaburzeniem, które, pośród objawów natury afektywnej, upośledza funkcje poznawcze, takie jak pamięć epizodyczna czy uczenie się. Doniesienia te potwierdzają wyniki wielu badań naukowych, a obserwowane deficyty dotyczą zarówno depresji o podłożu endogennym, jak i egzogennym.
W dyskusji naukowej dotyczącej kwestii wczesnego rozpoznawania objawów zaburzeń psychicznych często pojawia się refleksja odnosząca się do tendencji pacjentów do zwlekania z poszukiwaniem profesjonalnej pomocy.
Miejsce zaburzeń snu w symptomatologii problemów natury psychicznej jest szczególnie ważne z punktu widzenia zaburzenia depresyjnego. Szacuje się, że nawet 90 procent pacjentów cierpiących na depresję skarży się na problemy ze snem.
Począwszy od okresu adolescencji, przez dorosłość, aż po wiek senioralny, ryzyko zachorowania na zaburzenie depresyjne jest dwukrotnie większe wśród kobiet, w porównaniu do mężczyzn.
Choć w zakresie etiologii zaburzenia depresyjnego dominuje model wieloczynnikowy, a każdy przypadek zachorowania wymaga indywidualnego podejścia i zrozumienia czynników powodujących pojawienie się objawów, można wyróżnić kilka nurtów wyjaśniających mechanizm patogenezy przewlekłego obniżenia nastroju.
Psychospołeczne koncepcje patogenezy zaburzeń nastroju, choć wspólnie koncentrują się na czynnikach związanych z przeżywaniem i percepcją sytuacji własnej i relacji z innymi, a także mechanizmach rozwoju osobowego, różnią się między sobą pod względem koncentracji na określonych procesach i ich znaczeniu w poszczególnych etapach rozwoju człowieka.
Psy w naszej kulturze od dawna pełnią rolę wiernych towarzyszy i partnerów człowieka. Ich zachowanie bywa wymieniane jako synonim wierności i bezinteresownej miłości, a także przykład dla wyjaśniania motywów ludzkiego postępowania.
W naszej kulturze istnieją pewne przekonania na temat rozwoju psychologicznego człowieka, mówiące o tym, że rozwój ten osiąga punkt szczytowy w okresie wczesnej dorosłości, zachowując później pewną stagnację, a następnie spadek w ostatnich latach życia.Często myślimy, że kiedy zbudujemy już własną tożsamość oraz odnajdziemy swoje miejsce w społeczeństwie, wypełniliśmy zadania, po zakończeniu których, w aspekcie rozwojowym, nie pozostaje nam nic do zrobienia. Taka niewypowiedziana narracja może przyczyniać się do pewnej powtarzalności doświadczenia i przeżywania osób będących w okresie średniej dorosłości.
